Życie Wieczne

Piotr-246 · Gość

Berossos - Księga Piąta

Google Translate:

PIĄTA KSIĘGA.

(Nr.1 - Nymbrotus)

1.1. Jak powiedzieliśmy wcześniej, w 131 roku po tym, jak ludzkość została uratowana przed plagą wód, Imperium Babilońskie rozpoczęło się w czasie życia naszego Saturna (Nymbrotus), który panował przez 56 lat i był ojcem Jowisza Belusa.

2.1. W dziesiątym roku panowania Nymbrota Comerus Gallus założył w kraju różne kolonie, które odtąd nazwano Włochami.
2.2. Nadał temu krajowi nazwę i nauczył jego mieszkańców, aby przestrzegali prawa i byli sprawiedliwi.

3.1. W dwunastym roku Jubal założył imperium Celtiuberyjczyków.
3.2. Niedługo potem Samothes, który jest także Dis, ustanowił Celtów; Nikt w tym czasie nie mógł rywalizować z nim w mądrości, stąd jego imię, Samothes.

4.1. W piętnastym roku Nymbrotus Oceanus przybył na brzeg Nilu i miał kilkoro dzieci z żoną Thetys.

5.1. Chemesenuus, degradator ludzkiej rasy, przybył z Egiptu po to, by pouczać Telchinów o sztuce magii, i tak mu się udało, że był powszechnie trzymany z najwyższą czcią.

6.1. W osiemnastym roku tego samego panowania Gogus, będąc jeszcze dzieckiem, zastąpił ojca w rządzie Arabii Feliksa i Sabaei.
6.2. Trytona rządził w Libii, Japetus (stara Atalaa) w Afryce, Cur w Etiopii i Getulus w Getulia.

7.1. W dwudziestym piątym roku Thuysconowi udało się ustalić osady tego wielkiego narodu Sarmatów; a Moesa wraz z synami Istera ustanowiła Mezjuszów w kraju, który rozciąga się od góry Adula do południowego regionu w pobliżu morza.

8.1. W trzydziestym ósmym roku armeńskie Sagi, których populacja gwałtownie wzrosła, objęły w posiadanie wszystkie regiony kaspijskie, Armenię i Baktrię.
8.2. Janus poprowadził kolonistów Janean do Hyrkanii, a Janili do Mezopotamii, w kierunku morza poniżej Babilonu.

9.1. W czterdziestym roku niektórzy koloniści, dzieci Comerusa, starali się osiedlić w Baktrii.
9.2. Ganges osiadł w Indiach, w tej części kraju, która nosi jego imię.

10.1. W czterdziestym piątym roku dokonano pewnego związku między potomkami Moesy i Getulusa, z których powstał naród Massagetae.
10.2. W tym samym czasie nasz Saturn, król babiloński, wysłał Asyriusza, Medusa, Moscusa i Magoga na przywódców kolonii, przez które powstały imperia Asyryjczyków, Medów i Magogów w Azji, a także moskwy w Azji i Europie .

11.1. Anamaeon założył imperium Maeonian, którzy tak nazwali go po nim.
11.2. Panował nad nimi 101 lat.

Piotr-246 · Gość

(Nr.2 - Jupiter Belus)

12.1. Drugi król Babilończyków, Jowisz Belus, syn Saturna Nymbrota, panował sześćdziesiąt dwa lata, a na miejscu, które wytyczył dla budowy Babilonu, wzniósł raczej twierdzę niż miasto.

13.1. Jego panowanie było pokojem, od początku do końca.
13.2. W trzecim roku panowania Belusa, Comerusa, wierny obyczajom Scytii, z których pochodził, nauczył Włochów zakładać miasta (urny) z rydwanami lub wózkami, stąd ludzie nazywani byli Veii, od Sagi słowo Veia, co oznacza rydwan.
13.4. Jeśli w ten sposób utworzone miasto jest małe, nazywa się je Veitula; jeśli duży, nazywa się Ulurdum; a jeśli jest metropolią, nazywa się Cyochola.

14.1. Comerus nauczył ludzi, aby ukryć zamieszkałe miejsca, które zostały nazwane jego imieniem.

15.1. Tyras, po założeniu Tyr, zajął wybrzeże wraz z przywódcami kolonii, nad którymi rządził, i zaludnił Trację.

16.1. Arcadius zamieszkał w Arkadii, a Aemathius w Aemathii.
16.2. W czwartym roku Belus Janus poprowadził kilka kolonii do Arabii Felix; po imieniu i nazwisku nazwał go Noa i inni Janinese.

17.1. Potomkowie Comerusa Gallusa zostali nazwani, po nazwisku, Galli lub Galowie.

18.1. W pięćdziesiątym szóstym roku Belusu Chemesenuus przybył do Włoch w kierunku Comeri.
18.2. Comerus przestał być widziany na ziemi; Chemesenuus przejął władzę nad koloniami i zaczął degradować moralność ludzi poprzez swoje nieczystości i zniewagi.

19,1. Janus załatwił kilka kolonii nad brzegiem rzeki, która przepływa przez Arabię Felix i nazwał ich po sobie, Janineae, przeszła do Afryki, do królestwa Trytona.

20.1. W tym okresie na Jowisza Belusa zaczęło wpływać pragnienie podboju.
20,2. Niedługo przed tym Araxa i jej syn Scytha zajęli cały region leżący na zachód od Armenii i rozciągają się do Sarmacji w Europie.
20.3. Kiedy opuścili Armenię, zostawili tam Sabatius-Sagę z tytułem króla.

21.1. Jowisz Belus dowiedział się, że nie może podbić reszty narodów bez uprzedniego podbicia Sabatiusa, króla Sag, lub zabicia go; w związku z tym zdecydował się potajemnie zmierzyć swoją śmierć.
21.2. Saturn z Armenii, obawiając się, że nie zdoła uciec z niezliczonych pułapek zastawionych przez Jowisza Belusa, uciekł dla bezpieczeństwa i ukrył się wśród sag Kaspijskich.

22.1. Gdy miał zapłacić ostatni dług natury, Jowisz Belus nakazał swemu synowi Ninusowi zniszczyć moc Sabatius-Sagi i doprowadzić wszystkie plemiona do podporządkowania się imperium babilońskiemu, ponieważ to imperium było pierwszym, które zostało ustanowione w świat.

23.1. Usłyszawszy o rozkazie Belusa, Sabatius ukrył się w Sagach Baktryjskich, dopóki nie pojawi się korzystna okazja do wzięcia udziału w lotach lub powrotu na tron.
23.2. Siły, które przygotował przeciwko niemu Jowisz Belus, wypędziły go z królestwa w czasie Semiramid.

24.1. W żadnym odległym okresie Tryton nie opuścił królestwa Libii do swego syna Hammona, który poślubił Reę, siostrę Chemesenuusa, Saturna Egipcjan.
24.2. Ale nieznana Rei, młoda dziewczyna o imieniu Amalthea stała się przez niego matką Dionizjusza, który swoimi rozkazami wychowywał się w Nysie, mieście w Arabii.

Piotr-246 · Gość

(Nr. 3 - Ninus)

25.1. Nasi historycy są zdania, że Ninus, syn Jowisza Belusa, był trzecim królem Babilonu; panował pięćdziesiąt dwa lata.

26.1. Ninus zebrał wszystkie swoje siły i, korzystając z przygotowań wojskowych swojego ojca Jowisza Belusa, wypowiedział wojnę wszystkim narodom.
26.2. Nie oszczędził nikogo, a szczególnie pragnął umieścić Sabatius-Sagę na śmierć, ponieważ był obiektem powszechnego żalu.
26.3. Dlatego też Sabatius pozostawał na wygnaniu i ukrywał się pośród swego ludu podczas całego tego panowania.

27.1. Ninus był pierwszym z naszych babilońskich królów, który rozszerzył granice swego imperium; był także pierwszym, który wychowywał posągi w centrum ufortyfikowanego Babilonu, Jowisza Belusa, jego ojca, jego matki Juno i swojej babci Rhea.

28.1. W czwartym roku panowania Ninusa gigant Thuyscon wydał prawa Sarmatom, którzy osiedlili się nad brzegiem Renu.
28.2. Jubal zrobił to samo dla Celtiberian i Samot dla Celtów.

29.1. Z drugiej strony, Chemesenuus, Saturn Egipcjan, zniszczył Comeri we Włoszech; asystowali mu w tym zgromadzeni przybysze i imigranci, których przyniósł razem z myślą o stworzeniu kolonii w tym kraju i którzy jako ciało nazywali się Włochami przez Aborygenów Górali.

30,1. W Libii powstał spór między Rhea i Hammonem, w wyniku stosunków, które istniały między nim a Amaltheą.
30,2. Rhea chciała wiedzieć, gdzie jest Dionizjusz, aby go zabić.
30,3. Kłótnia trwała długo.

31.1. W dziesiątym roku Ninus Janus przybył z Afryki do Celtów z Hiszpanii; tam założył dwie kolonie, które nazwał Noela i Noegla, te same nazwiska, które już dał żonom Japetusa i Chemesenuusa.

32.1. W dwudziestym dziewiątym roku Janus wkroczył do Włoch i odkrył, że tam również Chemesenuus poniżał młodzież bardziej, niż się spodziewano.

33.1. Nosił on swoje cierpliwe cierpienie przez trzy lata; po czym kazał mu opuścić Włochy z kilkoma kolonistami, których oddał pod jego dowództwo.
33.2. Następnie podzielił kolonie, które następnie zostały założone we Włoszech.
33,3. Komeri, którzy stali się zdemoralizowani, zgromadzeni przybysze i imigranci, otrzymali rozkazy, by osiedlić się w górskich regionach za rzeką Janiculum.
33.4. Aby panować nad nimi, dał im swoją córkę Cranę, z tytułem Heleny, tj. Królową wybraną i podniesioną na tron przez powszechne prawo wyborcze.
33.4. Teraz Janus wysłał swoich dwóch ostatnich dzieci, Cranusa i Crana oraz wszystkich ich potomków do Włoch, kiedy wysłał tu Comerusa.
33,5. Ta rodzina stała się niezliczoną rzeszą ludzi wskutek ich szybkiego wzrostu i nadal znana jest w naszych czasach przez imię Janigenes, czyli potomków Janusa; Janus dał im jednak nazwisko Razenua, świętego ducha prokreacji, w opozycji do niegodziwości Chemesenuusa.
33,6. W ten sposób Janus wykazał pragnienie oddzielenia swoich potomków od rdzennych mieszkańców i osadził ich za Janikulum, nad morzem.
33,7. Nazwał swoją córkę Razenua, a jego syn Cranus nazwał Razenuus.

34.1. Chemesenuus opuścił Włochy.
34.2. Jego siostra Rhea przybyła mu na spotkanie i wyszła za niego; obaj dołączyli do nich Tytani, następnie pomaszerowali przeciwko Hammonowi, walczyli z nim i wypędzili go z jego królestwa; a ponadto zmusił go do przejścia na emeryturę na Krecie.
34,3. Chemesenuus panował w Libii, a przez swoją siostrę Rheę, syna Ozyrysa, któremu nadał nazwisko Jowisz.

35.1. W dwudziestym drugim roku Ninus Janus, który założył Janiculum w Assia (Toskania), podczas pobytu Chemesenuusa we Włoszech, postanowił uczynić z niego swoją stałą siedzibę i rozszerzył swoje posiadłości na Arno.
35.2. Po umieszczeniu tam kolonii nazwał je Aryn-Janae, tj. Uroczyście nazwany lub poświęcony przez Janusa.
35.3. Janus uchwalił prawa i przekazał je ludziom w Vetulonii, gdzie także był naczelnym władcą.

36.1. W czterdziestym trzecim roku Ninus Sabatius nabrał przekonania, że nie jest w stanie utrzymać żadnego królestwa nad swoim królestwem i dlatego pozostawił swojego syna Barzanesa jako króla nad ormiańskimi sagami, podczas gdy on sam uciekł do Pontu, do regionu zamieszkałego przez Sarmatów.
36.2. Mniej więcej w tym samym czasie Dionizjusz, syn Hammona, podniósł broń i wypędził Reę i Chemesenuusa z królestwa jego ojca.
36.3. Osiris zatrzymał się i został adoptowany jako syn.
36.4. Po imionach ojca i mistrza Olympusa nazwał go Jowiszem Ammonem i Olimpusem.
36,5. Dał mu królestwo Egiptu.
36,7. W tym samym roku dziewica Pallas, która była jeszcze bardzo młoda, została opuszczona na brzegu jeziora Tritonis.
36,8. Ten sam Dionizjusz, który był nazywany libijskim Jowiszem, adoptował ją jako córkę.
36,9. Ona była tym, który nauczył Libijczyków wszystkich szczegółów sztuki militarnej.

37.1. Mniej więcej w tym samym okresie Janus nauczał naturalnej filozofii Janigenesa Razenui, astronomii, sztuki wróżenia i obrzędów religijnych.
37.2. Poświęcił całe swoje nauczanie pisaniu i skomponował tak zwane Księgi rytualne.
37,3. Razenui przyjęli wszystkie formy kultu i imiona, które zostały nadane świętym rzeczom, które były już powszechnie używane wśród Ormian.

38.1. W czterdziestym dziewiątym roku Ninus Iberiusz, syn Jubala, panował nad Celtiberianami, których nazwano imigrantami.
38.2. W pięćdziesiątym pierwszym roku Magus, syn Samotów, panował nad Celtami i zbudował pośród nich kilka miast.

39.1. W ostatnim roku swego panowania, Ninus zwyciężył nad Barzanes, królem Armenii.

Piotr-246 · Gość

(Nr. 4 - Semiramis)

40.1. The fourth sovereign in Babylon was Semiramis, who was born at Ascalon.
40.2. She reigned forty-two years.
40.3. She surpassed all her predecessors and contemporaries in the brilliancy of her exploits, victories, triumphs, riches, and in the extent of her dominions.
40.4. Of the fortified enclosure of Babylon she made an immense city, so that it may be truly said of her that she did not enlarge the city, but that she founded it.
40.5. There is not a man who can be compared with this woman, so many are the wonderful things which have been written and related concerning her; some to her disadvantage, but most to the contrary.

41.1. In the first year of the reign of Semiramis, the Egyptian Juno was born, the offspring of Rhea and Chemesenuus; she was afterwards called Isis the Great, she who bestows fruits and enacts laws, the wife of Osiris.

42.1. In the same year, Sabatius came by sea into Italy, to Janus the father of men.
42.2. The latter treated him with great hospitality, and after a lapse of some years made him Coritus, and appointed him ruler over the Aborigines.

43.1. In the sixth year of Semiramis, Mannus, the son of Thuyscon, reigned over the Sarmatians of the Rhine.
43.2. Amongst the Janigenes Razenui, Vesta, the wife of Janus, entrusted the care of the ever-burning fire to the young virgins whom she had initiated in the ceremonies of religious worship.

44.1. In the twelfth year of Semiramis, Sabatius ruled Saba jointly with Janus.

45.1. In the seventeenth year, Sabatius-Saga taught the people agricultural pursuits, and the elements of religion.

46.1. In the twenty-second year Sabatius made Sabus governor over the Sabines and the Aborigines.
46.2. He himself continued to live near the region of Janiculum with the rest of the Curetes, and there he died.

47.1. In the thirty-fourth year Jubelda the son of Hiberus reigned over the Celtiberians, on the mountain which bears his name.

1972/5000
(Nr 4 - Semiramis)

40,1. Czwartym władcą w Babilonie był Semiramis, który urodził się w Askalonie.
40,2. Ona panowała czterdzieści dwa lata.
40.3. Przekroczyła wszystkich swoich poprzedników i współczesnych w blasku swoich wyczynów, zwycięstw, triumfów, bogactw i zasięgu jej dominiów.
40,4. Z ufortyfikowanego Babilonu stworzyła ogromne miasto, tak że można naprawdę o niej powiedzieć, że nie powiększyła miasta, ale ją założyła.
40,5. Nie ma mężczyzny, który można porównać z tą kobietą, tak wiele jest cudownych rzeczy, które zostały napisane i związane z nią; trochę na jej niekorzyść, ale większość wręcz przeciwnie.

41.1. W pierwszym roku panowania Semiramis narodziła się egipska Juno, potomek Rei i Chemesenuus; później zwano ją Izydą Wielką, która obdarza owocami i ustanawia prawa, żoną Ozyrysa.

42.1. W tym samym roku Sabatius przybył drogą morską do Włoch, do Janusa, ojca ludzi.
42,2. Ten ostatni traktował go z wielką gościnnością, a po upływie kilku lat uczynił go Coritusem i mianował go władcą Aborygenów.

43.1. W szóstym roku Semiramis panował nad Sarmackimi Renu Mannus, syn Thuyscona.
43.2. Wśród Janigenes Razenui Vesta, żona Janusa, powierzyła opiekę nad wiecznie płonącym ogniem młodym dziewicom, których inicjowała podczas ceremonii kultu religijnego.

44,1. W dwunastym roku Semiramis Sabatius rządził Sabą wspólnie z Janusem.

45.1. W siedemnastym roku Sabatius-Saga uczył ludzi uprawiania pożywienia i elementów religii.

46.1. W dwudziestym drugim roku Sabatius ustanowił gubernatora Sabusa nad Sabines i Aborygenami.
46.2. On sam nadal mieszkał w pobliżu Janiculum z resztą Curetes i tam umarł.

47.1. W trzydziestym czwartym roku Jubelda, syn Hiberusa, panował nad Celtiberianami, na górze, która nosi jego imię.

Piotr-246 · Gość

(Nr 5 Zameis-Ninias)

48.1. Zameis-Ninias, piąty król Babilonu, panował trzydzieści osiem lat.
48.2. Zrobił niewiele dla chwały imperium; mimo to zdobił świątynie bogów i zwiększył wielkość Chaldejczyków.

49.1. W drugim roku panowania Niniasa, gdy Sabatius nie żył, Janus, który osiągnął już bardzo stary wiek, wyznaczył swojego syna Cranusa na Coritusa; a osiem lat później zmarł w wieku 350 lat.

50,1. Janigenowie nazywali go Vertumnus i przyznawali mu, tak jak powinno, świątynię i boskie honory.

51.1. W tym roku Ozyrys i jego siostra, jeszcze bardzo młodzi, odkryli pszenicę i sztukę uprawy zbóż.
51.2. Ozyrys zaczął wprowadzać obie do Palestyny.
51.3. Po powrocie do Egiptu wymyślił pług i wszystkie inne instrumenty używane w rolnictwie.
51.4. Następnie podróżował tu i tam po świecie, aby nauczać ludzi wszystkich swoich wynalazków i stał się władcą całego świata, z wyjątkiem krajów, które były już poddane władzy babilońskiej.

52.1. W tym samym roku Sarron został królem nad Celtami.
52.2. Mając na celu złagodzenie manier ludzi, którzy dopiero niedawno zebrali się w społeczności, ustanowił system listów do nauczania publicznie.
52.3. Inghaevon panował nad Thuyscons.

Piotr-246 · Gość

(Nr 6 - Arius)

53.1. Arius, szósty król Babilonu, rządził przez 30 lat i poddał całą Bactrię i jej mieszkańców jego rządom.
53.2. Niedługo przed śmiercią Niniasa, Chemesenuus, który został wypędzony z niemal każdego zakątka świata, dotarł do kraju Bactrians, a dzięki jego wielkiemu wpływowi w Magic, zdobył na nich w takim stopniu , że udało mu się rządzić nimi z najwyższym autorytetem.
53,3. Chemesenuus, po zebraniu dużej armii w Baktrii, najechał na Asyrię.
53,4. Ninus walczył z nim, a po zwycięstwie odciął mu głowę.
53,5. Nie minęło wiele czasu, zanim umarł.
53,6. Po jego śmierci Arius zebrał swoje wojska i podbił Bactrian oraz wszystkie kaspijskie plemiona.

54.1. Cranus-Janigen, który stracił swoją siostrę, świętował jej pogrzeb z wielką pompą, w towarzystwie Razenui i wszystkich Aborygenów.
54,2. W gaju niedaleko Janiculum wyznaczył regularny system kultu w jej pamięci i coroczny festiwal. Kiedy się zestarzał, wyznaczył swojego syna, Auruna, na Coritusa.

55.3. W dwudziestym roku panowania Ariusza Brygus był królem Celtiuberyjczyków.
55.4. Założył wiele miast w tych regionach i podał im swoje imię, dodając do każdego nazwiska wodza, któremu powierzono opiekę nad miastem.

56.1. Starożytni Hyarbowie rządzili w Libii; był wojownikiem, budzącym grozę bronią i bał się ze względu na swoje wojska Paladuańskie.

57.1. W dwudziestym czwartym roku Ariusza, Aurunus, syn Cranusa, panował nad Janigenami; w trzydziestym roku Dryas, wyuczony i roztropny człowiek, panował nad Celtami.

Piotr-246 · Gość

(Nr 7 - Aralius)

58.1. Siódmym władcą Asyryjczyków był Aralius, który rządził przez 40 lat.
58,2. Ten człowiek był wybitnym pomysłowcem w szkoleniu wojskowym, a on był pierwszym, który pomnożył parady i kamienie szlachetne i kobiece luksusy.
58,3. Wśród Libijczyków, Hyarbas, walcząc z Paladuanami, nie dorównywał im.
58,4. Uciekając więc do łapówek, pogodził się z dzieleniem władzy z nimi.

59.1. Wśród Tuyscones panował Herminon, człowiek wściekły w bitwie, a pośród Celtów, Bardus, który był wśród nich znany z kompozycji piosenek i melodii.

60,1. W 10 roku Araliusa ormiański Janigenes Griphonii przybył do Aurunus Janigenus wraz z ich koloniami.
60,2. Przyjął ich gościnnie i wyznaczył im miejsce zamieszkania u Janigenes Razenui.
60.3. W tym samym czasie Auson został przyjęty przez Aurunusa wraz ze swoją flotą w następnym ósmym roku i zostali mu przydzieleni przez niego miejsca zamieszkania we wschodniej części Włoch.

61.1. Ten sam Aurunus poświęcił Cranusowi gaj w Vetulonii i zaliczał go do Isi, czyli bogów.
61.2. Poświęcił także świątynię i posąg Janusowi Vertumnusowi niedaleko miasta i założył świątynię boga Razenuusa w Vetulonii.

62.1. W jego ostatnich latach Aurunus stworzył swego syna Malota Tages Coritusa, a w 35 roku Araliusa zmarł, a Malot Tages zastąpił go.

63.1. W ciągu ostatniego roku Aralius Faeton przybył z flotą do Malot Tages Janigenus Razenuus wraz ze swoimi synami.
63.2. Znalezienie wszędzie na wschodzie zajmowanego przez Ausonii i górzystych regionów pod kontrolą Galliego i Aborygenów, a także nisko położonych terenów zamieszkałych przez Razenui Janigenes, otrzymał ziemię w zachodniej strefie i wziął w posiadanie góry i cały Eridanus aż do sąsiedniego regionu wraz z jego potomstwem, nadając imiona w tych miejscach.

64.1. W tym czasie Włochy paliły się przez wiele dni w trzech regionach, wokół Istrianów, Cymeńczyków i Wezuwiów, a te regiony zostały nazwane przez Janigeni Palensana, czyli Region spalony.

Piotr-246 · Gość

(Nr 8 - Baleus)

65.1. Ósmym królem Babilonu był Baleus, nazywany Xerses, i panował 30 lat.
65.2. Nazwali go Xerses, czyli Victor i Conqueror, ponieważ zdominował dwukrotnie liczbę narodów i więcej, niż Aralius zdominował.
65,3. Był bowiem zaciekły w konfliktach zbrojnych i udany, i rozprzestrzenił obszar swego panowania aż do regionów graniczących z Indianami.

66.1. W czasach tego Baleusa Xersesa Tagusa, zwanego Orma, rządził wśród Celtów, a od niego jego ojczyzna była nazywana Taga.
66.2. Marsja panował wśród Tuyscones, a Faeton zostawił swojego syna Lygura wśród Lygur i powrócił do Etiopii, podczas gdy Maloth Tages pomnożył święte obrzędy przekazane przez Janusa i inspekcję ofiarnych wnętrzności.

(Nr 9 - zapalenie rogówki)

67.1. Dziewiąty król Babilonu Armatritis rządził przez 38 lat.
67,2. Zwracając się bardziej ku luksusowi i przyjemności, oboje wymyślili rzeczy, które skłaniają do pożądania, a te, które zostały już wymyślone, wzrosły znacznie bardziej.
67,3. W jego czasach Longho panował wśród Celtów, a Betus wśród Celtiberi, od którego królestwo otrzymało swoją nazwę.
67.4. I wśród Janigenes Sicanus, syn Maloth Tages, po którym region Vetulonia uzyskał swoją nazwę.

68.1. W dwudziestym roku działalności Armatritis Lygur wysłał Pompejusz i Eridanos wraz z koloniami, wraz z ich braćmi i potomkami: i zajęli regiony we Włoszech sięgające Isteru.

69.1. Sikariusz ubóstwiał Aretię i nazwał ją językiem Janigińskiej Horchii.

70,1. Ozyrys zabił wielkiego Likurga w Tracji.

71.1. W trzydziestym drugim roku Armatritis Deabus został tyranem nad Celtiberi.
71.2. Zdobył ten tytuł dzięki wykopywaniu złota i cennych rzeczy, które jako pierwszy nabył i odkrył tam, wprowadzając kolonie do służby.
71.3. A po dwóch latach Bardus Junior zaczął rządzić pośród Celtów.

Piotr-246 · Gość

(Nr 10 - Belochus)

72.1. Belochus stał się dziesiątym królem Asyryjczyków, panującym przez trzydzieści pięć lat.
72.2. Wziął cognomen z Belus, ponieważ chciał wykonywać dominium jako szef kapłanów Belus Iovis, a jego umysł był głównie zajęte auspicjami i wróżbami.
72.3. Pośród Tuysconesów Gambrivius został królem, a on był człowiekiem porywczego ducha.

73.1. Pośród Emathii Macedon, syn Ozyrysa zaczął rządzić, a region zachował swoją nazwę od niego aż do dnia dzisiejszego, podczas gdy Ozyrys podbił gigantów wokół tego królestwa, tak jak teraz zaczęli wykonywać swoją tyranię.

74.1. W dwudziestym dziewiątym roku tego Belochu Lomnie rozkwitły wśród Celtiberi i zbudowały wspaniałe miasto, nazwane imieniem Lomnimia.
75.1. W następnym roku Itali byli uciskani przez tyranów gigantów z trzech Palensanów i wezwali Ozyrysa na pomoc, odkąd przybył z koloniami do źródeł w pobliżu Isteru.
75.1. Ozyrys przejął kontrolę nad całością Włoch i trzymał je przez dziesięć lat, nadając mu własne imię jako znak zwycięstwa: i doprowadzając gigantów do poddaństwa, pozostawił wielkiego Lestrigiona jako króla Janigenes, będąc jego wnukiem po swoim syn Neptunus.

76.1. W 33 roku Belochus król Lucus zaczął panować wśród Celtów.
76.2. W ostatnich latach w Belochusie morze poddasze obezwładniło i nadmiernie rozproszyło się, zalane Attyką.

Piotr-246 · Gość

(Nr 11 - Baleus)

77.1. Jedenastym królem Babilończyków był Baleus, panujący przez pięćdziesiąt dwa lata.
77.2. Po Semiramis jego sława przyćmiewa resztę.
77.3. Panował chwalebnie nad ziemią po tej stronie Indii.
77.4. Wiele książek o jego czynach zostało skomponowanych przez naszych pisarzy.
77,5. W dziesiątym roku jego panowania Porcus wypełnił wyspę Cados Sene koloniami z Vetulonia, pozostawiając część Lygurom ich potomności.

78,1. W czasach tego Baleusa Indianie zdobyli własność swoich terytoriów od Babilończyków.
78,2. Ozyrys powrócił do Egiptu i wpisał się na kolumnę, która do dziś jest pamiątką jego wyprawy przez cały świat.

79.1. Wśród Tuyscones panował Suaevus, a wśród Celtów Celtes. Ich najwyższe góry, które dzielą Celtów od Celtiberi, zostały nazwane przez niego po pożarze lasów.

80,1. Egipski Tyfon, w sojuszu ze wszystkimi gigantami świata, zabił jego brata Ozyrysa Iovisa Iustusa Egidiusza, a on sam przejął rządy nad Egiptem jako tyran.
80,2. Busiris zrobił to samo w Fenicji, inny Tyfon w Frygii, Anteus w Libii, Celtiberia Lomnini, we Włoszech Lestrigony i całe morze Milinus z Krety.

81.1. Herkules, syn Ozyrysa, który nazywał się Libijczyk, wraz z Izydą w Egipcie przyjął Tyfona, w Fenicji Busiris, innego Tyfona w Frygii, Milinusa na Krecie, Anteusa w Libii, Lomnini w Celtiberii, po czym Hispalus został zastąpiony królem , a następnie powrócił, aby poradzić sobie z tyranami Włoch.
81.2. Gdy przechodził przez Celtów w drodze do Włoch, spłodził Galathea, za pozwoleniem rodziców, króla Galathesa.

82.1 We Włoszech prowadził wojnę przez dziesięć lat i wypędził Lestrigony, a potem panował wśród nich spokojnie przez 20 lat.
82.2. Założył także wiele miast dla nich, noszących jego imię i jego nazwisko, Musarna, jak Gedroia i Carnania, i uczynił miejsca niecierpiętymi z powodu powodzi, nadającej się do zamieszkania w ludziach.
82.3. I tak, w 41 roku Baleusa, rozpoczął wojnę we Włoszech przeciwko gigantom i zniszczył ich w drugim roku przed śmiercią.
82.4. Tak więc Herkules przybył do Włoch od Hispali, wziął na siebie Lestrigony i wszystkich tyranów, założył Arni, Lybarni i Musarni nazwane imieniem siebie, panował przez trzydzieści lat i pozostawił Assusa jako należycie wyznaczonego króla.

Piotr-246 · Gość

(Nr 12 - Altady)

83.1. Altades był dwunastym królem Babilonu, rządzącym przez 32 lata.
83.2. Poświęcił znaczną część swojego czasu na luksus, uważając go za zmarnowany, jeśli spędza się go w pracy, a jego życie jest nieustanną nędzą, jeśli poświęca się ją pracy, nie tylko dla korzyści i korzyści innych ludzi i dla całej ludzkości, ale dla ich ruiny i niewola.
83.3. Dlatego tak rozkazał swemu życiu, że powinien produkować bogactwo i przepych i że wszystkie jego dni na ziemi, smutek i nędza, powinny być obce jego doświadczeniu, ulegając większym osiągnięciom.

84.1. W czasie tych Altades Herkules przywołał syna Thuscusa, którego spłodził z Araxa z regionu Tanais.
84.2. Galathes, po których Samothei nazywali się Galli, panował w swojej epoce wśród Celtów, a Vandalus wśród Tuyscones.

85.1. Herkules uczynił swego syna, tak zwyczajem, swego syna, Coritusa nad Janigenes.
85.2. Zostawił mu króla nad nimi, iw skrajnym podeszłym wieku powrócił do Celtiberi, w trzydziestym dziewiątym roku Altades, i panował tam i tam umarł.
85,3. Celtiberi nagrodził go świątynią w Gades oraz grobowcem i boskim honorem, i poświęcił wiele miast w jego imieniu jako uznanie jego osiągnięć, jak na przykład Libysosona, Libysoca, Libunca i Libora.

86.1. Thuscus wysłał młodych Galathes (którzy zostali wysłani do Herkulesa) na Sycylię z koloniami.
86.2. Ten sam Socus po raz pierwszy polecił milicja Palatu i Razenui Janigenes w pierwszej zasadzie.

(Nr 13 - Mamitus)

87.1. Trzynasty król z Babilonu Mamitus rządził trzydzieści lat.
87.2. Przeciwnie wyszkolił żołnierzy i zapoznał ich z pracą, pozwalając na luksusy, maści i maści tylko w ustalonych odstępach czasu, przez co celował w walce zbrojnej.
87,3. Stał się potężnym dla Syryjczyków i Egipcjan.
87.4. W dwudziestym drugim roku Alteus, syn Tymhela, panował wśród Janigenów, a na drugi rok przed tym Hesperusem, bratem Kitym, pośród Celtiberi, i dalej Narbon wśród Celtów i Teutanów wśród Tuysconesów.

Piotr-246 · Gość

(Nr 14 - Mancaleus)

88.1. Czternastym królem, który miał władzę nad Babilończykami był Mancaleus, rządzący przez 30 lat.
88.2. W swoim pierwszym roku Kytim panował wśród Celtiberi, wypędziwszy swego brata Hesperusa do Włoch.

89.1. W dwunastym roku Mancaleus, Kitym rządził wśród Janigenes, pozostawiając jako król nad Celtiberi, jego synem Sicorus.
89.2. W epoce tego samego Mancaleusza Hercules Alemannus rządził wśród Tuyscones i Lugdus wśród Celtów, a różne dzielnice i ludzie otrzymywali od niego swoje imiona.

90,1. Itali nazywa Kytim Italus Atala w ich własnym języku ze względu na jego zdolności umysłowe.
90,2. Dał swojej córce Elektrze żonę Cambo Blasconowi, szefowi Janigenes.
90,3. Na jego ślub Italus wysłał kolonie w Alpach przylegających do Włoch i konsekrował swoją córkę Romę przede wszystkim pod rządami królowej Aborygenów.
90,4. Italus Kytim uczynił także swojego syna Morgesa Coritusa.

(Nr 15 - Sferus)

91.1. Piętnastym królem, który miał władzę nad Asyryjczykami, był Sferus, który rządził przez 20 lat, człowiek, którego czyny i mądrość wszyscy ludzie świętują.
91,2. W swoim czasie Morges, syn Italusa, uczynił swego krewnego Camboblascon Coritus, a Itus pozostał Coritus do niedawna.
91.3. Wśród Celtiberi królował Sicanus, syn Sicorusa, po śmierci Sferusa pod Mamelusem.

Piotr-246 · Gość

(Nr 16 - Mamelus)

92.1. Szesnastym królem, który miał władzę nad Babilończykami, był Mamelus, który rządził przez 30 lat.
92.2. W ósmym roku życia Romanesos, syn Romów, stał się pierwszym podboranem górskich Aborygenów, a Sikari panował wśród Celtiberów.

93.1. Wśród Celtów panował Beligiusz, od którego Belgowie otrzymali swoje imię, a wśród Janigenów ostatecznie Iasius został uczyniony Coritusem przez swojego ojca.

94,1. Iasius został ustanowiony Coritus, aw następnym roku dwóch królów zaczęło rządzić w tym samym czasie, to znaczy Cecrops Priscus, pierwszy król Ateńczyków i Iasius Janigena wśród Celtów.

95.1. Io Egipcjanin był obecny na ślubie Iasiusa.
95.2. Samotnie wśród kobiet żyła o jeden wiek więcej niż Dodoneus i błąkała się po całym świecie po zabójstwie jej męża.

(Nr 17 - Sparetus)

96,1. Siedemnastym królem Babilończyków był Sparetus, a on rządził przez 40 lat.
96,2. Pod nim zaczęły się wydarzać cudowne wydarzenia na świecie.
96,3. Wówczas trzęsienie ziemi przeraziło Babilończyków.
96,4. Ateńczycy ustanowili swoje królestwo w jego 4 roku.
96,5. W tym samym roku Iasius Janigene przejął władzę nad Włochami, a chwilę później Siceleus nad Celtiberi.

97.1. Za czasów Sparetusa wielcy egipscy królowie Orus, Acencheres, Acoris, zakończyli swoje panowania, a Chencres rozpoczęli jego, którzy walczyli z Magią z Hebrajczykami i zostali przez nich zanurzeni.
97,2. W 34. i 35. roku nastąpiła powódź w Tesalii, nie tylko w wyniku burz, ale z powodu blokady spowodowanej zawaleniem się gór i rzek wypełnionych nisko położonymi ziemiami oraz trzęsieniem ziemi, które nastąpiło po Skalista struktura gór została rozdzielona, a woda odwrócona w kanałach.
97,3. A w innych częściach ognia po trzęsieniu ziemi nastąpił pożar, pod pewnym ich królem Faetonem.
97.4. A nasz król podbił Fenicjan i Syryjczyków.
97,5. Ale przed tym wszystkim w 20 roku jego panowania Io wrócił do Egiptu z Włoch.
97,6. I pierwsza walka jelitowa powstała dla władzy królewskiej między Dardanusem i Jazysem.
97,7. Aborygeni stanęli po stronie Dardanusa, Janigenesa i Sicelsa oraz Siceleusa po stronie Iasiusa.

Piotr-246 · Gość

(Nr 18 - Ascatades)

98,1. Osiemnasty król, który sprawował władzę nad Babilończykami, był Askaradami.
98,2. Rządził 41 lat i całkowicie opanował całą Syrię.
98,3. W 13 roku odkryto, że odkryto winorośl wśród Greków.
98,4. W tym samym roku Dardanus zabił Iasiusa podstępem i uciekając do Samotraki leżał tam przez dłuższy czas.

99.1. Iasius zastąpił jego syn Coribantus.

100,1. W ósmym roku Ascatades Cancres, pokonanym przez magię Hebrajczyków, zginęło w morzu, a on został zastąpiony przez Egipcjan przez Acherresa, wśród Celtiberi Lusus doszedł do władzy, pośród Celtów Allobrox i pośród Włochów Romanessus syn Romów, poświęcił pierwszego Saturna, obecnie zakończył swoje życie, a jego następcą został jego syn Picus Priscus.

101,1. W ostatnim roku panowania Askadadów Ato obdarzyło część terytorium Maeonian na Dardanusie iw ten sposób zaczęło się królestwo Troi.
101,2. Jakiekolwiek prawa Dardanus miał w królestwie Włoch, zrezygnował z Turrenus, syn Ato.

102,1. Turrhenus popłynął do Włoch Janigeny i został przyjęty z radością przez Cybele i Coribantusa, i otrzymał status polityczny pośród Razenui.

103.1. Ten sam Turrhen wydobywał ze swoich skarbów i robił prezenty dla wielu maeńskich ozdób.
103,2. Coribantus i Cybele, ozdobieni Dynastyczną potęgą nad dwunastoma książętami z dwunastu plemion Janigenes, przekazali się do Phrygii.

104.1. Dalej także pod Ascatades panował wśród Egipcjan Cherres i Armeus, któremu podano cognomen Danaus i Ramzes, z cognomen Aegyptus.

105,1. W ten sposób władcy i historia pierwotnych królestw są przedstawione w naszych tradycjach, od Janusa w czasie Pierwszej Inundacji aż do założenia królestwa Dardanii, i są tu zapisane przez nas w serii krótkich notatek.

Piotr-246 · Gość

temat do góry